امروز: جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
زمان انتشار : آگوست 11th, 2014 10:52 | کد خبر : 6422 | چاپ این مطلب چاپ این مطلب

روزی برای از یاد رفته ها – سیفعلی موسی زاده

ˈاز یاد رفته هاˈ عنوانی است که بسیاری از خبرنگاران برای خود می نامند و 17 مرداد را روزی از 365 روز سال می دانند که از یاد رفته ها برای ساعاتی ˈ به یاد ˈ می آیند.

خبرنگاران با اینکه همیشه درمتن حوادث و ماجرا ها قرار دارند اما بواقع همیشه روزگار در حاشیه هستند، در حاشیه بی توجهی ها و در حاشیه خیلی چیزها .

از گذشته چنین بوده و هم اکنون نیز بدین گونه است ، بسیاری خبرنگار جماعت را حاشیه و کارش را حاشیه پردازی می دانند ، خیلی ها خبرنگار را ابزاری برای طرح خود می دانند ، اما این خبرنگار که همه را طرح و چهره می کند خود بی نام و بی چهره است و حاشیه ها اورا در چنبره خود گرفته اند.

خبرنگار در حالی که در قانون برای کارش عنوان سخت و زیان آور آمده است اما خود او را و نه کارش را زیان آور می دانند و بدین خاطر است که در بسیاری از موسسه ها و سازمان های خبری، خبری از بازنشستگی پیش ازموعد نیست.

خبرنگار در بین مشاغل اگر به کار و حرفه اش به قداست بنگرد کمترین حقوق و دستمزد را می گیرد ، از بیمه و ضمانت اجرایی کارش و آینده اش خبری نیست ، از مسکن و ازدواج به موقع نیز خبری نیست و هرچه است استرس و اضطراب است و …

اگر هزار بار تعریف و تمجید کند و از عملکرد و کار سازمان و مدیر و مسوول بنویسد خبری از دستت درد نکند نیست و درواقع نیازی نیز به اینها ندارد و امان از روزی که قلمی وزبانی به انتقاد برخیزد و یا اشتباهی شود، آنوقت خبرنگار بر هم زننده آرامش ، ناسپاس ، کور و نابینا در برابر واقعیات ، قلم فروش و ….است .

خبرنگار در طول سال تنها یک روز و آنهم به پاس و قداست خون پاک ریخته شده محمود صارمی خود را و بودنش در متن را حس می کند ، یک روز برایش دستی تکان می خورد وزبانی به تمجید از او برمی خیزد و از روز پس از 17 مرداد او باردیگر حاشیه است و جایی در متن ندارد.

خبرنگار حتی در بین هم صنفی هایش نیز در حاشیه است ، او در صنف خود نیز اسیر سیاست مداران و سیاست بازان است ، خبرنگاری شغلی است که ورودش و خروجش حسابی و کتابی ندارد، به راحتی قداست شغلش خدشه دار می شود و به راحتی ملعبه برخی سیاست کاران قرارمی گیرد.

دیگران به راحتی و هر وقت بخواهند با صدور کارتی و با زدن سایتی به حریمش وارد می شوند ، می نویسند ، حمله می کنند ، به زعم خود افشاگری می کنند و نیامده می روند و او همچنان حیران در این وادی بی حساب و کتاب نمی داند به چه و به کی تکیه کند.

با همه اینها خبرنگار خبرنگار است و همین تک روز ˈخبرنگارˈ به درازی 364 روز دیگر است به شرط اینکه خبرنگار خود را بشناسد و به قداست کارش ایمان داشته باشد ، به شرط اینکه قلمش برای مردم روان بنویسد و ملعبه سیاست بازان و سیاسان نشود.

اخبار مرتبط

نظرات