شاپور میرزایی هنرمند مجسمهساز جوان پارس آبادی و خالق تندیس هایی از شهدای ایران، بر اثر پیشرفت بیماری سرطان مری صبح امروز 23 دی در منزلش درگذشت.
به گزارش مغانه، سیدمجتبی موسوی هنرمند مجسمه ساز و دبیر سمپوزیوم بین المللی مجسمه سازی تهران در این زمینه گفت: شاپور میرزایی متولد 1353 در پارس آباد مغان و دانش آموخته مجسمه سازی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران بود که مجسمه های بزرگ شهری او در تهران و مشهد از او به یادگار مانده است.
وی افزود: این هنرمند مجسمه ساز در طول چند سال گذشته با بیماری سرطان مری دست و پنجه نرم می کرد اما تا آخرین روزهای زندگی اش همچنان کار مجسمه سازی انجام می داد تا چند روز گذشته که وضعیت جسمی او وخیم شد و سرانجام صبح امروز در منزلش دار فانی را وداع گفت.
به گفته موسوی، قرار است پیکر این هنرمند مجسمه ساز، امروز به زادگاهش در پارس آباد مغان منتقل شود و در زادگاهش به خاک سپرده شود.
او بیشتر در زمینه ساخت و اجرای پرتره های شهدا فعالیت داشت و در آخرین اثرش پرتره شهید بروجردی را به سفارش یکی از مناطق شهرداری تهران ساخت که نه هزینه آن را دریافت کرد و نه این اثر به مرحله نصب رسید. حال قرار است که سازمان زیباسازی این اثر را خریداری و در جای مناسب نصب کند.
او همچنین سردیس شهید عباس پور، سردیس شهید کاظمی و دو تن از شهدای هفتم تیرماه را ساخته که در وزارت نیرو و پارک جوانمردان نصب شده است.
این هنرمند همچین المان حجمی بزرگی را با عنوان «یادمان رهایی» به سفارش سازمان زیباسازی شهر تهران ساخته بود که مراحل پایانی را برای جانمایی و نصب طی می کرد اما هنوز به مرحله نصب نرسیده است. این طرح ملهم از رزمندگان اسلام طراحی و اجرا شده بود که پرنده ای از درون آن به حالت پرواز بلند شده بود. (مهر)
طاها.ب
خدارحمت كنه روحش شاد
درگذشت هنرمند فرهیخته آقای شاپور میزائی را به جامعه هنری وخانواده وی تسلیت میگوئیم. روحش شاد.
درگذشت این هنرمندجوان را به همه بازماندگان ایشان تسلیت می گویم
روحش شاد خداوند به پدر مادر آرامش ببخشد
خدا رحمتش کنه روحش شاد وبه باز مانده گانش تسلیت عرض مینمایم
سنن خبر الرام آی قوجا دنیا
تخت اوستو نده سلیمانی نیندین
کربلا چولونده توکو لدو قانی
علی اسغر تک نو جوانی نیندین؟
شاپور عزیز از میان ما رفت، همه دوستانی که در سالهای 1375 تا 80 دررشته های مختلف دانشکده هنرهای زیبا بودند، همه شاپور را می شناختند و بیاد دارند تیر و کمانش را،در آغوش طبیعت زیبای مغان پرورش یافته بود و بسان طبیعت، جذاب ، دوست داشتنی وپر انرژی بود ، طبیعت را به خوبی میشناخت،داستان هم مینوشت، دایرةالمعارف فرهنگ خودش ( آذربایجان)بود، سینما را میفهمید. اسب را دوست داشت، شد دستمایه کارش در مجسمه سازی .کمک حال همه بچه ها ی مجسمه سازی بود،خلاصه ویژگیهای خوبی را کنار هم داشت، با سلیقه و خلاق. بعد از فارغ التحصيلي ازدانشگاه کارهای مختلفی انجام داد. پسرش را آرال نامید تا یادگار فرهنگش باشد،تا اینکه بیماری به سراغش آمد، سه سال با سرطان جنگید و همزمان کار کرد، کار هایی که باورش سخت است،کار بزرگی در یکی از میادین مشهد ساخت.پرتره های مختلفی از شهدا در سطح شهر تهران نصب کرد، کوره های ریخته گری و سفالگری کوچکی ساخته و به کار شیشه گری نیز پرداخته بود و آخرین کارش به ارتفاع 15 متر کاری بسیار پیچیده وپر کار را به سرانجام رساند تا این که سرطان امانش نداد، گویی که منتظر پایان کارش بود.او رفت ودر آغوش زیبای مغان آرام گرفت. روحش شاد ، یادش گرامی. مهدی احمدی
از همه دوستان و اشنایانی که در مراسم تشییع و تدفین و مراسم ختم آن مرحوم شرکت کرده بودند صمیمانه قدر دانی میشود
ادرس دقیق آن مرحوم : خداافرین بخش خمارلو روستای شجاع خانلو می باشد
درسته شاپور میرزایی از میان رفت ولی یاد خاطرهاش در قلب ماست خدا رحمتش کنه هنر منده بزرگی بود
خدا رحمت کنه هنر مند بزرگی بود
تنگ اولور باشیمه سسیز ساری عالم گجه لر// بیر نفر اولمادی //منلن اولاهمدم گجه لر//بیر منم بیربو قلم ییرده بوویرانه کونول// اوچوموزده گلریگ نالیه باهم گجه لر//
شاپور هنرمندبزرگی بود خدا رحمت کنه
مرحوم شاپور میرزایی اهل روستای شجاع خانلو شهرستان خداافرین هستن روحش شادیادش گرامی
پسر خاله روحت شاد .حیف از اینکه وقتی زنده ایم ازحال همدیگر خبر نداریم .آرام بخواب پسرخاله که همه مواظب آرال هستن.
روحت شاد پسرخاله عزیزم.
روحش شاد و یادش گرامی
روحش شاد
دوسال هم گذشت ولی همیشه در قلب مای یادت گرامی باد رفیق
پسر دایی عزیز شش سال هم گذشت هیچ وقت ازیادمون نخواهی رفت روحت شاد
روحش شاد و یادش گرامی