به گزارش مغانه آنلاین، متن این نامه که خطاب به رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان پارس آباد مغان نوشته شده، چنین است:
سلام؛ من “آیلین فولادی” هستم ۱۴ساله که در مدرسه دخترانه نمونه دولتی باقرالعلوم پارس آباد درس می خوانم. به رشته ی ورزشی تنیس بسیار بسیار علاقه مندم و دوست دارم با فعالیت در این رشته در آینده یک تنیسور حرفه ای بشوم. یکی مثل “نواک جوکوویچ صربستانی”، یا “اندی ماری اسکاتلندی” و خیلی از بهترین های دیگر این رشته.امّا، امّا با کدام امکانات؟ بااین امکاناتی که من و امثال من دراختیار داریم به مسابقات درون استانی هم نمی توانیم راه یابیم چه برسد به المپیک و جام جهانی…
پارس آباد یکی از شهرستان های مهم کشور و دومین منطقه بزرگ استان اردبیل است ولی با این حال یک زمین خشک و خالی تنیس هم ندارد!مگر یک زمین تنیس چقدر بودجه می خواهد؟ قبول دارم که تنیس یک ورزش تقریباً غریب و مهجور و شناخته نشده در شهر ماست و محبوبیت و شهرت چندانی ندارد . ولی اگر ورزشکاران این رشته هم مثل والیبال و کشتی افتخار آفرینی کنند مطمئناً یک ورزش محبوب و پرطرفدار خواهد بود.اما چطور؟ . خب جوابش واضح و معلوم است باید نیاز من و امثال من را که مهم ترین و اساسی ترین آن داشتن زمین مناسب تنیس و تامین وسایل و اماکن تمرینی مورد نیاز برای فعال سازی این رشته مهیج ورزشی است برآورده کنید.پس خواهشاً جلوی پیشرفت ما را نگیرید.اگر می خواهید ما در این عرصه پیشرفت کنیم در واقع زمینه ی پیشرفت منطقه و کشور عزیزمان ایران را فراهم کرده اید. اگر دلتان برای پیشرفت و سربلندی کشورمان و این شهرستان مرزی می تپد و دوست دارید جوانان و نوجوانان منطقه و علاقه مند به ورزش تنیس در میادین و رقابت های معتبر بدرخشند،خواسته های ما را برآورده کنید. ولی لطفاً رسیدگی تان به سال نکشد. بهتر از من می دانید که خواستن، توانستن است و هیچ کاری در این دنیا نشدنی نیست،فقط باید ما بخواهیم و با تمام توان تلاش کنیم.
خودتان هم می دانید که زمین تنیس زیاد هزینه بر نیست ،اگر یک مکان تمرینی ساده هم باشد من شخصاً حاضرم در آنجا فعالیت کنم چرا که هدفم در بحث ورزش، فقط و فقط پرداختن به این رشته دوست داشتنی به صورت حرفه ای و رسیدن به المپیک و مسابقات جهانی و کسب عناوین و مدال های ارزشمند برای ایران عزیز است که آن هم اگر خدا بخواهد و شما و دیگر مسئولان مربوطه همت کنید و این دست آن دست نکنید ،مطمئناً شدنی و دست یافتنی است.