بی تفاوتی به جامعه زنان، حکایتی همچنان پابرجا

به گزارش مغانه به نقل از آزادلو، زنان به عنوان دختران، مادران و همسران جامعه از حق و وظیفه ای برخوردارند که محقق شدن بخشی از آنها وظیفه زنان و بخش اعظمی از این حقوق به مانند فراهم آوردن امکانات تفریحی و سوق دادن آنها به سمت پرکردن اوقات فراغت مفید در دست مردان مسئول در جامعه قرار دارد.
علیرغم اینکه بانوان منطقه مغان از استعداد ویژه ای در حوزه های مختلف برخوردار هستند، کمبود اعتبارات و مشکلات مالی در کنار سرمایه گذاری نکردن بخش خصوصی، نبود تبلیغات و فرهنگ ورزش بانوان، افزایش فضاهای ورزشی ویژه بانوان و نبود خوابگاه ورزشی از مهم ترین نیازهایی است که می توان برای ورزش بانوان استان برشمرد.
شمال استان نیز با توجه به برخی ویژگی ها از این قاعده مستثنی نیست و همچنان پس از گذشت سال ها حضور بانوان در حوزه های مختلف جامعه به یک فرهنگ عمومی تبدیل نشده است. جامعه عظیم عشایری و روستائی و تفاوت فاحش زندگی شهری با این ها، باعث شده است که در شهرهای شمالی استان نگرش به مقوله بانوان کمی متفاوت تر باشد.
بیشتر زنان روستائی منطقه مغان در کنار انجام امورات خانواده، به کار در مزارع کنار مردان نیز می پردازند و این موضوع یک موضوع عادی در جامعه عشایری و روستائی است. در کنار آن زنان شهرنشین مغانی نیز در حوزه ورزش و دانش نیز داشته های زیادی از خود نشان دادند که توجه هرچه بیشتر متولیان این حوزه ها را می طلبد.

ورزش بانوان در هاله ای از ابهام
و رزش به عنوان مبنای اساسی تأمین کننده سلامت و پویایی جامعه نقش ویژه ای در زندگی بشر دارد. زنان نیز به عنوان قشر اصلی جامعه نیز باید امکانات درخور ورزشی در اختیار داشته باشند که متأسفانه تاکنون تحقق نیافته است. بانوان ورزشکار مغانی استعداد بالقوه ای دارند که می توان این ظرفیت ها را به بالفعل تبدیل کرده و زمینه حضور بانوان افتخار آفرین برای منطقه را فراهم آورد.
در این خصوص رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان مغان لزوم استعدادیابی در بخش بانوان اشاره کرد و گفت: توسعه پایگاه های ورزش قهرمانی و استعدادیابی در منطقه و توجه به ظرفیت های ورزش بانوان که نمود خود را در مسابقات استانی و ملی نشان داده اند، از موارد مهم و جزو اولویت های اداره ورزش و جوانان است.
«علی عزیزی» با تاکید بر اینکه برای حضور پررنگ بانوان در مسابقات ورزشی ملی و حتی بین المللی باید برنامه ریزی شود، اظهار کرد: برای پرورش و رسیدگی بیشتر به قهرمانان، آماده همکاری با هیئت های ورزشی هستیم و همچنین از بخش خصوصی انتظار داریم به ورزش بانوان نیز ورود پیدا کنند.
وی با بیان اینکه مشکل اصلی ورزش بانوان استان قهرمان پروری و توسعه ورزش قهرمانی است، بیان کرد: نیاز است با برنامه ریزی راهبردی کوتاه و بلند مدت قدم های اساسی را برای توسعه ورزش قهرمانی و مدال اوری بانوان در میادین مسابقات برداشته شود.
این مقام مسئول استعدادیابی را مهم ترین اولویت ورزش بانوان دانست و تصریح کرد: استعدادیابی و شناسایی استعدادها ورزشی و حفظ و ارتقاء آن از مهم ترین اهداف پیش رو بوده و باید با کمک آموزش و پرورش و هیأت های ورزشی بیشتر در این زمینه تلاش کنیم. علاوه بر آن تأمین زیرساخت های لازم برای ورزش بانوان یکی از برنامه های آتی این اداره است.
رئیس هیأت دو و میدانی شهرستان مغان نیز بی توجهی به ورزش بانوان را بزرگترین مشکل پیش روی بانوان ورزشکار دانسته و خواستار توجه متولیان زیربط شد.
«المیرا بهشتی» نیز در این زمینه گفت: بانوان ورزشکار مغانی استعداد زیادی در رشته های مختلف ورزشی دارند که می توان با تأمین زیرساخت ها و پرورش این استعدادها زمینه قهرمان پروری بانوان را ایجاد کرد.
وی ورزش دو و میدانی را یکی از ورزش های پرطرفدار میان بانوان مغانی دانست و افزود: می توان با ایجاد پیست دو میدانی در ورزشگار ایثار زمینه پرورش ورزشکاران دو و میدانی را برای میادین مسابقات ایجاد کرد.

زنان روستائی مغان متولی ندارند
در کنار توجه به ورزش بانوان، باید گفت زنان ساکن در روستاها و عشار منطقه مغان نیز از کمبود های فراوانی همچون فرهنگ قومیتی، پایین بودن آمار اشتغال، نبود فرهنگ لازم برای تحصیل دختران، نبود فضاهای تفریحی و سالنهای ورزشی و همچنین نابسامانی وضعیت بهداشتی از مهمترین مشکلات این قشر مهم جامعه می توان بر شمرد.
مسئول انجمن اسلامی بانوان شهرستان مغان گفت: به دلیل کمبود امکانات اساسی در روستاهای منطقه در کنار پراکندگی روستاهای شهرستان، زنان این منطقه بویژه زنان روستایی با مشکلات گسترده ای دست و پنجه نرم می کنند.
«آسیه صدقزاده» با بیان اینکه مشکلات فرهنگی و قومیتی یکی از اصلی ترین مشکلات بانوان است، افزود: یکی از نخستین مشکلات ما نبود فرهنگ تحصیل در میان دختران است. والدین آنها در بسیاری از مواقع اجازه تحصیل و مدرسه رفتن به دختران را نمی دهند و یا نهایت آنکه اکثریت دختران موفق می شوند تا پایه پنجم ابتدایی تحصیل کنند.
وی افزود: در مواردی دختران حتی موفق به ادامه تحصیل تا مقطع دیپلم شده اند و پس از قبولی در دانشگاه پدرانشان اجازه رفتن به دانشگاه را نمی‌دهند. این مشکلات همه ناشی از فرهنگهای قومیتی است و اکثریت زنان مجبور هستند تن به اشتغال های خانگی دهند.
این فعال بانوان توجه به مشاغل خانگی و ارایه تسهیلات را لازم و ضروری دانست و گفت: اشتغال خانگی زنان در بیشتر موارد محدود به رشته های صنایع دستی است که با توجه به اینکه صنایع دستی تنها در محدوده منطقه مغان است درآمدزایی بالایی برای بانوان ندارد.
صدقزاده افزود: یکی دیگر از مشکلات در موضوع صنایع دستی حمایت نکردن کافی متولیان صنایع دستی از این هنر بومی محلی است که مشاهده می شود هیچ بودجه ای به این حوزه اختصاص داده نمی شود و زنان خود اقدام به تولید و یا فروش محصولاتشان می کنند.