حسن پروانه/ مغانه- با گذشت ۳۶سال از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، عشایر اغلب قشلاقات پارس به خاطر نبود آب آشامیدنی سالم و لوله کشی شده با مشکل اساسی مواجه هستند.
کمبود آب شرب بهداشتی، مشکل و معضل اساسی بسیاری از روستاها و قشلاقات عشایری این شهرستان است .
برای رفع این مشکل و تامین آب سالم قول های زیادی از سوی فرمانداران و بخشداران و جهادعشایر استان و منطقه داده شده ولی متاسفانه این وعده ها عملیاتی نشده است.
مردم طایفه حسین حاجیلو با افزون بر ۴۰۰خانوار، هنوز هم آب آشامیدنی خود و احشامشان را با وسایل نقلیه از رودخانه دره رود که فاصله زیادی با قشلاق دارد تامین می کنند.
به علت نبود خانه بهداشت و آب سالم و لوله کشی شده ، ساکنان اغلب مناطق عشایری از نظر بهداشتی در مضیقه هستند و انواع بیماری آنان تهدید می کند.
مردم دهستان قنبرلو وسطی علاوه بر مشکل کمبود آب آشامیدنی بهداشتی و نبود خانه بهداشت، از نبود جاده آسفالته مناسب نیز رنج میبرند.
ساکنان سختکوش این دهستان عشایری می گویند با وجود مراجعات و مکاتبات متعدد و وعده های مسوولان، متاسفانه مشکل ما لاینحل باقی مانده است.
واقعیت این است که مسوولان منطقه، عشایر مظلوم و نجیب را باوجود انکه سهم ویژه ای در تولید و اقتصاد شهرستان دارند فراموش کرده اند و وعده هایی هم که به این قشر داده شده در حد حرف و شعار باقی مانده است.
